Την Κυριακή το πρόγραμμα του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας (ΕΟΣΚ) έγραφε ανάβαση στην  κορυφή ‘’Τσμι’’ της ανατολικής Αργιθέας, η πρωινή παγωνιά όμως μας αποθάρρυνε, σκεφτόμενοι ότι έπρεπε να περάσουμε από το διάσελο του Αγίου Νικολάου,  και έτσι αποφασίσαμε να αλλάξουμε διαδρομή και να ανεβούμε στον Ίταμο Μουζακίου, σε ένα άγνωστο σε πολλούς βουνό, με χαμηλό μεν υψόμετρο, αλλά με απότομη κλίση.

    Ξεκινάμε από το Μουζάκι, με έντονη ανάβαση σε καλοδιατηρημένο μονοπάτι  και στη συνέχεια διασχίζουμε ένα κατάφυτο δάσος με καστανιές και βελανιδιές για να φτάσουμε σε διάσελο ανάμεσα στις πολλές μυτερές κορφές του βουνού. Συνεχίζουμε στο δύσκολο, αλλά ιδιαίτερα συναρπαστικό μέρος της διαδρομής. Απόκρημνοι βράχοι και θέα που κόβει την ανάσα, συνθέτουν το σκηνικό που συναντάμε μέχρι την  κορυφή του, το αρχαίο ‘’Αθήναιον’’ στα 1131 μέτρα, όπου συναντάμε τα ερείπια της ακρόπολης.

    Το όνομά της το πήρε από ιερό αφιερωμένο στη Θεά Αθηνά και είναι αρχαιοελληνική κατασκευή του 5 ου π.Χ. αιώνα. Φτιάχτηκε από τους Αθαμάνες, ένα ηπειρωτικό φύλλο που κατοικούσε στην περιοχή των σημερινών Τζουμέρκων, για να ελέγχουν την κίνηση στα στενά της Πύλης, από το θεσσαλικό κάμπο προς την Ήπειρο. Πιθανολογείται και η ύπαρξη μιας μικρής πόλης δίπλα στο φρούριο. Ο Φίλιππος Ε' κατέλαβε το φρούριο το 189 π.Χ. στον πόλεμο κατά των Αθαμάνων. Τελικά, καταστράφηκε το 46 π.Χ. από τους Ρωμαίους του Ιουλίου Καίσαρα. Εδώ κάνουμε στάση, βγάζουμε φωτογραφίες , και απολαμβάνουμε τη θέα. Όλος ο Θεσσαλικός κάμπος μέχρι τους πρόποδες του Ολύμπου και του Κισσάβου βορειοανατολικά, η λίμνη Πλαστήρα και οι κορυφές των Αγράφων νότια, τα βουνά της Πίνδου δυτικά  και οι βράχοι των Μετεώρων είναι στο «πιάτο» μας.

    Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, με  πορεία προς νοτιοδυτικά. Πιο απότομη διαδρομή από αυτή της ανάβασης, πολλές φορές θα χρειαστεί να βάλουμε χέρια και να κάνουμε καταρίχηση ανάμεσα σε απότομους βράχους, κατεβαίνουμε  σε δάσος  από θεόρατες καστανιές, και στα πιο χαμηλά  από αγριοκορομηλιές και  αγριογκορτζιές και  φτάνουμε στο  γυναικείο μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γκούρας, με μοναδική θέα στον Θεσσαλικό κάμπο.

     Η μονή ιδρύθηκε το 1743 με δαπάνη του άρχοντα Δημάκη από το χωριό Χαλίκι του Ασπροποτάμου, σύμφωνα με μαρμάρινη επιγραφή που βρίσκεται στο μοναστήρι. Το 1823 κάηκε από τον Σούτζε Κόρτζα, ενώ το 1854 καταστράφηκε και πάλι. Το 1864 αναστηλώθηκε για να πυρποληθεί και πάλι το 1878 γιατί χρησιμοποιήθηκε ως ορμητήριο των επαναστατών για την επίθεση εναντίον του Μουζακίου. Ξαναχτίστηκε το1893 από τον νέο ηγούμενο Μελέτιο Καρανίκα. Τέλος το 1943 βομβαρδίστηκε και κάηκε από τους Γερμανούς, ενώ το 1960 κατέρρευσε ο ετοιμόρροπος ναός, Με εντολή του αείμνηστου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου, το 1961 το μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο.

     Επόμενη δραστηριότητα του ΕΟΣΚ, που θα είναι και η τελευταία αυτού του χρόνου,  είναι την επόμενη Κυριακή 20 Δεκέμβρη, στην περιοχή του Σμοκόβου. Πρόκειται να γίνει μια εύκολη πεζοπορική διαδρομή, ιδανική για αρχάριους και για παιδιά, που ξεκινά από τα  λουτρά Σμοκόβου, ανεβαίνει στο κάστρο Μενελαΐδος (976 μ.) όπου υπάρχει μεγάλος αρχαίος τειχισμένος οικισμός ο οποίος πιθανολογείται ότι ήκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, ενώ εικάζεται πως εδώ βρισκόταν η πρωτεύουσα των Δολόπων, η Μενελαΐδα. Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής  στα τηλ:  6977706540


.


















Μεγάλη επιτυχία σημείωσε την προηγούμενη Κυριακή η Κοινή Πανθεσσαλική Πεζοπορία, που έγινε στα Αντιχάσια και στην περιοχή της λίμνης Λογγά, που οργάνωσαν οι ορειβατικοί σύλλογοι των Τρικάλων.

Τα Αντιχάσια τόπος ελάχιστα γνωστός, στους ορειβατικούς ‘’κύκλους’’ συνδυάζει τη φυσική ομορφιά με το οικολογικό ενδιαφέρον. Αποτελείται από μικρά και μεγαλύτερα χωριά, χτισμένα σε υψόμετρο από 800 – 1100 μέτρα, σε οροπέδιο που περιβάλλεται από ένα πέταλο κορυφών από νότια και ανατολικά, ανοιχτό προς τη μεριά του κάμπου των Τρικάλων. Γύρω τους πυκνά δάση βελανιδιάς, χωράφια, βοσκότοποι και ψηλότερα πυκνά δάση οξιάς και ήπιες κορφές. Περιοχή ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000 που μαζί με τη γειτονική των Μετεώρων, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μεταχείρισης.

Το χωριό  Λογγάς είναι χτισμένο σε υψόμετρο χιλίων μέτρων, στα σύνορα με την επαρχία της Ελασσόνας και περιτριγυρίζεται από πυκνά δάση βελανιδιάς και οξιάς και τις κορυφές των Αντιχασίων, Τύμπανος (1410 μ), Λιάκος (1250 μ), Κουρούτα (1150 ) και Ματούλα Ράχη (1150μ)

Σήμερα, το χωριό είναι γνωστό για το φράγμα του και την ομώνυμη λίμνη  που βρίσκεται ανατολικά και σε υψόμετρο 1100μ, με χωρητικότητα 400.000 περίπου κυβικά, που  δημιουργήθηκε πρόσφατα, στις αρχές του 2000 για τις ανάγκες άρδευσης της περιοχής.

Πάνω από διακόσιοι ορειβάτες και πεζοπόροι από όλη τη Θεσσαλία ανταποκριθήκαμε  στο κάλεσμα των φίλων μας από τα Τρίκαλα και βρεθήκαμε την Κυριακή το πρωί στον Λογγά  να πεζοπορήσουμε όλοι μαζί. Εκεί και ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας (ΕΟΣΚ), πιστός στο ραντεβού του, με 37 μέλη και φίλους του.

Ξεκινήσαμε την πεζοπορία στο μονοπάτι που ξεκινάει από το χωριό, και με την βοήθεια του ευνοϊκού καιρού, ανεβήκαμε στην κορυφογραμμή , περπατώντας σε παχύ χαλί από τα πεσμένα φύλλα οξιάς, περάσαμε από την κορυφή «Τύμπανος» στα 1410μ και κατεβήκαμε στην λίμνη, ολοκληρώνοντας έτσι ακόμα μια επιτυχημένη κοινή δράση των Θεσσαλικών συλλόγων και ζήσαμε μια αξέχαστη εμπειρία στο άγνωστο αλλά και πανέμορφο τόπο των Αντιχασίων.

Επόμενη δραστηριότητα του ΕΟΣΚ την Κυριακή 6 Δεκέμβρη με ανάβαση στην κορυφή Πέντε Πύργοι(2018μ) του συμπλέγματος της ‘’Κοιμωμένης των Αγράφων’’, ενώ παράλληλα θα γίνει και βελτίωση της σήμανσης του μονοπατιού. Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στο τηλέφωνο 6972149929