Άγιος Νικόλαος - Καζάρμα - Προφ. Ηλίας - Φυλακτή

 

    



 
 

 


Την Κυριακή 28 Φλεβάρη, πραγματοποιήθηκε μία ακόμη πεζοπορική διαδρομή από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας (ΕΟΣΚ). Αφετηρία το αθλητικό πάρκο όπου μας περίμενε το ναυλωμένο για την εξόρμηση λεωφορείο. Τριάντα (30) και πλέον άτομα, μέλη και φίλοι του Συλλόγου, έδωσαν το παρόν και συμμετείχαν στην τελευταία για τον μήνα δράση που περιλάμβανε μια μικρή διάσχιση των Αγράφων και συγκεκριμένα τη διαδρομή Άγιος Νικόλαος – Καζάρμα – Φυλακτή. Ο δρόμος δύσκολος και μακρύς έως τον Άγιο Νικόλαο, διάρκειας 1,5 ώρας περίπου, αλλά κανείς δεν έχασε το κέφι και τη διάθεσή του και βέβαια αυτό ήταν μόνο η αρχή ......

     Αποβιβαζόμαστε, ελέγχουμε τον εξοπλισμό μας, παίρνουμε οδηγίες από τους συντονιστές και ξεκινάμε! Η συνεχής ανάβαση από το διάσελο του Αγίου Νικολάου πάνω από το Βλάσι δεν μας επιτρέπει να πιάσουμε γρήγορο ρυθμό και ακολουθούμε το μονοπάτι για την Καζάρμα. Οι κορυφές Καράβα, Τύμπανος, Καραβούλα, Ντελιδίμι, Βουτσικάκι μας περιτριγυρίζουν. Η λίμνη Πλαστήρα είναι στα ''πόδια'' μας αλλά η χαμηλή νέφωση δεν μας αφήνει να την θαυμάσουμε! Το χιόνι δυστυχώς είναι λιγοστό και μόνο εκεί που δεν το βλέπει ο ήλιος. Ανηφορίζουμε και άλλο μέχρι που φτάνουμε στο πέτρινο πυροφυλάκιο στην κορυφή Καζάρμα των Αγράφων σε υψόμετρο 1977 μέτρα. Τα σημάδια εγκατάλειψης έντονα. Κρίμα … Μία ματιά στον ορίζοντα και η θέα σου κόβει την ανάσα! Ευτυχώς βρήκαμε καταφύγιο από τον δυνατό και παγωμένο αέρα που φυσά διαρκώς. Ξεκούραση για νερό και σνακ, απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες, ανάκτηση δυνάμεων και συνεχίζουμε.

     Επόμενος σταθμός της διάσχισης είναι η κορυφή Κουφόλογγος (Τσουγκρί η Καυκί για τους ντόπιους). Δύσβατη διαδρομή την οποία δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το πετρώδες έδαφος και σε κάποια σημεία το υγρό χώμα. Ο καιρός όμως δεν μας κάνει το χατίρι. Η χαμηλή νέφωση που επικρατεί, δεν μας επιτρέπει να ανέβουμε και αποφασίζουμε τελικά να τραβερσάρουμε, παρακάμπτοντας το βουνό. Μετά από μία ώρα περπάτημα, μπαίνουμε στο ελατόδασος. Η βλάστηση αρκετά πυκνή αλλά το εξαιρετικά καλά χαραγμένο και σηματοδοτημένο μονοπάτι (Β14) δεν είναι δυνατό να το χάσει κανείς. Κατηφορίζουμε ήδη προς την Φυλακτή και την γαλήνη της φύσης διακόπτει ο ήχος της καμπάνας χτυπημένη από τους συνοδοιπόρους μας ο κύριος όγκος των οποίων έχει συγκεντρωθεί στο πολύ όμορφο ξέφωτο – περιβάλλοντα χώρο από το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία Φυλακτής.

     Σύντομη ανάπαυλα και ξεκινάμε για την τελική κατάβαση. Η ημέρα κλείνει με την καθιερωμένη «σύναξη» των συμμετεχόντων σε ταβέρνα του χωριού , όπου κουρασμένοι αλλά ευχαριστημένοι, κάνουμε τον απολογισμό.