Τριήμερη εξόρμηση στην Τύμφη της βόρειας Πίνδου πραγματοποίησε ο Ελληνικός  Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας (ΕΟΣΚ).  Δεκαοχτώ μέλη του, μεταξύ αυτών και δυο μικτοί μας φίλοι οχτώ και εννιά χρόνων, συγκεντρωθήκαμε το πρωί της Παρασκευής και αναχωρούμε για τα πανέμορφα Ζαγοροχώρια  με προορισμό  μας την μακρινή  βόρεια Πίνδο, και πιο συγκεκριμένα το συγκρότημα της Τύμφης, με τις ψηλές κορφές της Γκαμήλα και Αστράκα.
    Αφετηρία της πεζοπορίας μας το χωριό Μικρό Πάπιγκο, ένα από τα 40 και πλέον σκορπισμένα χωριά της περιοχής, με τα ξεχωριστής ομορφιάς πέτρινα σπίτια του με σκεπές από πέτρινες πλάκες, προϊόν της τέχνης προικισμένων ανθρώπων μιας άλλης εποχής, που φρόντισαν με τη τεχνική τους να τα «δέσουν» αρμονικά με την άγρια και απερίγραπτη ομορφιά του τοπίου.
   Οι περίφημοι «πύργοι» της Αστράκας που υψώνονται τόσο επιβλητικά ακριβώς πάνω από το χωριό, μάς έδειχναν  τον προορισμό μας Ακολουθούμε το φαρδύ και καλοσυντηρημένο μονοπάτι, με τρεις βρύσες στο πέρασμα του, όπου  θα μας ανεβάσει σε τρείς ώρες στο ορειβατικό καταφύγιο σε υψόμετρο 1.950 μ κάτω από τον εντυπωσιακό βράχινο όγκο της Αστράκας.
   Εκεί μας περίμενε ο Γιώργος, ο φιλόξενος διαχειριστής του καταφυγίου, που αυτήν την εποχή είναι κλειστό και άνοιξε ειδικά γα μας.  Ξεκούραση και σχέδια για την αυριανή μέρα, μιας και η πρόθεση μας για νυχτερινή πεζοπορία με πανσέληνο ‘’σκόνταψε’’ στον πολύ κλειστό καιρό!
   Το πρωί ετοιμαζόμαστε για την κορυφή, ξεκινώντας κατηφορικά στην αρχή, περνάμε τη λούτσα Τσουμάνη, που αυτήν την εποχή είχε αρκετό νερό, τον εντυπωσιακό τριαντάμετρο καταρράκτη και βγαίνουμε στην κοιλάδα που σχηματίζεται ανάμεσα στις κορυφές Αστράκα και Γκαμήλα, όπου τα χιόνια που λειώνουν σχηματίζουν απίστευτης ομορφιάς ποταμάκια που διασχίζουν το καταπράσινο τοπίο, που μαζί με τους μωβ κρόκους δημιουργούν ένα πανέμορφο τοπίο.    
   Μετά από τρεισήμισι ώρες ανάβασης φτάνουμε στην κορυφή  Αστράκα  με υψόμετρο 2.436 μ.  Δυο μέλη της ομάδας επιλέγουν να ανέβουν από το χιονισμένο ανατολικό λούκι και συναντιόμαστε όλοι στην κορυφή. Η θέα από ψηλά  απερίγραπτη. Όταν άνοιγε ο καιρός δεν ήξερες που να πρωτοκοιτάξεις. Η κάθε μεριά είχε την δική της ξεχωριστή ομορφιά. Βλέπαμε τις κορυφές Γκαμήλα Ι και ΙΙ, που αποτελούν μελλοντικό προορισμό, τη Δρακόλιμνη, τις  κορυφές Πλόσκο, Κρατερό και Τσουμάκο, αλλά και τον  Σμόλικα, την  Βασιλίτσα, την  Τραπεζίτσα  καθώς και βόρεια τα βουνά της Αλβανίας.
   Αφού καθίσαμε να απολαύσουμε την απερίγραπτη θέα, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής και φτάνοντας στη λάκκα Τσουμάνη η ομάδα χωρίζεται στα δύο, με τη μία να γυρίζει στο καταφύγιο και την άλλη μετά από μια ώρα απολαυστικής διαδρομής  να φτάνει στην εντυπωσιακή Δρακόλιμνη σε υψόμετρο 2.050 μ., με το σχήμα της να είναι ελλειψοειδές και η έκταση της περίπου 8 στρέμματα, με τους πιο τολμηρούς να βουτάνε στα παγωμένα νερά της. Ξεκούραση για λίγο και επιστροφή στο καταφύγιο.

   Την Κυριακή ο καιρός ήδη άρχισε να δείχνει τα δόντια του από το πρωί, με ομίχλη, ψιλόβροχο και πολύ αέρα, και έτσι αποφασίζουμε να πάρουμε γρήγορα τον δρόμο της επιστροφής. Μετά την εύκολη κατάβαση ακολουθεί ξενάγηση στο πανέμορφο Πάπιγκο με θέα  τους πύργους της Αστράκας, στο χωριό Βίκος με την εντυπωσιακή θέα στο φαράγγι του, παλιότερο προορισμό του ΕΟΣΚ, αλλά και στην Αρίστη, ένα όμορφο χωριό που σώζονται πολλά στοιχεία της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και ολοκληρώνεται ακόμα ένα ‘’ταξίδι’’ του ΕΟΣΚ στα πανέμορφα βουνά της χώρας μας.