ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ

Με επιτυχία πραγματοποίησαμε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου στο φράγμα του Μέγδοβα.
Η συγκέντρωση των μελών και φίλων του συλλόγου έγινε στις 10 το πρωί στην ταβέρνα «το φράγμα» στην παλιά επαρχιακή οδό Μούχας - Φράγμα απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση για την κορυφή «Πυργούλι» (2147μ).
Φανταστική διαδρομή ( δυστυχώς χωρίς θέα λόγω της ομίχλης) σε φρέσκο χιόνι (20-40 εκατοστά) που είχε ρίξει το προηγούμενο βράδυ.
Μετά την επιστροφή ανταλλάξαμε τις καθιερωμένες ευχές και ο Νομάρχης κ. Φώτης Αλεξάκος που μας τίμησε με την παρουσία του έκοψε την πίτα του Συλλόγου και ακλούθησε φαγοπότι με φοβερό κοκορέτσι από τους Κώστα και Μάρκο Δελληγιώργη στην ταβέρνα τους.
Το Δ.Σ. τα μέλη και οι φίλοι του ΕΟΣΚ εύχονται σε όλους καλή και δημιουργική χρονιά καθώς και καλές αναβάσεις.
Τέλος καλούμε κάθε ενδιαφερόμενο ανεξαρτήτως ηλικίας που αγαπά το βουνό και γενικότερα τη φύση, να γίνει συνοδοιπόρος μας στις ομορφιές που απλόχερα μας προσφέρει η φύση αυτή.


Ο ΕΟΣΚ ΣΕ ΣΠΗΛΑΙΑ
ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΟΘΡΥΣ


Φορώντας τα πολύχρωμα κράνη μας, διαθέτοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό και έχοντας μαζί μας για οδηγό τον έμπειρο σπηλαιολόγο, Λάμπρο Μακροστέργιο,, από την Σπηλαιολογική – Ορειβατική Κοινότητα … το σαββατοκύριακο αποδείχτηκε άκρως ενδιαφέρον …
Αυτή τη φορά δεν αναζητήσαμε την ομορφιά της φύσης σε κάποια κορυφή βουνού αλλά μαγευτήκαμε από τον πολύχρωμο και θαυμάσιο διάκοσμο 2 πανέμορφων σπηλαίων…δεν φωτογραφήσαμε δέντρα ή λουλούδια… αλλά σταλακτίτες, σταλαγμίτες, νυχτερίδες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βρει κανείς μέσα σε αυτό…δεν ακούσαμε τον ήχο των πουλιών ή των ποταμών αλλά ήρθαμε σε επαφή με τον σκοτεινό κόσμο της σιωπής και της απόλυτης ηρεμίας που επικρατεί σε αυτές τις αρχέγονες κατοικίες μας… και όλα αυτά συνέβησαν στο όρος Όθρυς.
Το πρώτο σπήλαιο που επισκεφτήκαμε, το Τετράστομο, είναι ένα αρκετά μεγάλο σπήλαιο, το οποίο διαθέτει τέσσερις εισόδους, από όπου πήρε και την ονομασία του. Μέσα σε στενά περάσματα αλλά και σε ευρύχωρες αίθουσες που μας κατεύθυναν οι οδηγοί, ήρθαμε σε επαφή με κάτι εντελώς διαφορετικό, πρωτόγνωρο για όλους μας… αισθανθήκαμε σαν τους προγόνους μας… εντυπωσιαστήκαμε από τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες γύρω μας… μαγευτήκαμε από τον υπέροχο ήχο των λεγόμενων κουρτινών των σπηλαίων και νιώσαμε δέος όταν βρεθήκαμε αρκετά βαθιά μέσα στο σπήλαιο, μακριά από το φως της ημέρας και τους ήχους που όλοι έχουμε συνηθίσει… Μετά από 5 ώρες μέσα στο σπήλαιο, η επίσκεψη μας τέλειωσε, εξαντλημένοι αλλά κομίζοντας υπέροχες εικόνες από αυτήν την περιπέτεια της εξερεύνησης.
Το βράδυ μας πέρασε ευχάριστα σε έναν όμορφο ξενώνα στην περιοχή Βρύναινα, τρώγοντας δίπλα στο τζάκι και συζητώντας τις εμπειρίες της ημέρας…
Την επόμενη ημέρα το σπήλαιο της Νεροσπηλιάς σε υψόμετρο 1.090 μ μας επιφύλαξε ευχάριστες εκπλήξεις σε όλους…αυτή τη φορά με οδηγό τον Ευτύχη Ευτυχιάδη προσθέσαμε κάτι ακόμη στην μέχρι τώρα περιπέτεια μας και στον εξοπλισμό μας…αδιάβροχες στολές και περπάτημα και κολύμπι σε κρυστάλλινα νερά καθώς η συγκεκριμένη τοποθεσία αποτελεί το μεγαλύτερο υπόγειο ποτάμι που έχει μέχρι σήμερα εξερευνηθεί σε ολόκληρη τη Θεσσαλία. Αυτή τη φορά στους διαδρόμους και στις αίθουσες αυτού του σπηλαίου δεν ακούγαμε τις σταγόνες των σταλακτιτών να πέφτουν στο χωμάτινο και πετρώδες έδαφος αλλά στα υπόγεια νερά του ποταμού που διασχίζαμε συνεχώς...
Τελειώνοντας αυτό το ταξίδι μαζί μας στην επιστροφή δεν φέραμε μόνο τις όμορφες εικόνες που αντικρίσαμε εντός και εκτός σπηλαίων αλλά νιώσαμε όλοι πόσο πολύ οι άνθρωποι δενόμαστε μεταξύ μας μέσα από τις κοινές δραστηριότητες μας και κυρίως μέσα από τα κοινά βιώματα μας…