Αναμφισβήτητα το πιο αναγνωρίσιμο σημείο της ευρύτερης ορεινής περιοχής του δήμου Σοφάδων είναι τα λουτρά Σμοκόβου (υψόμετρο 450 μ.), σε μια καταπράσινη κοιλάδα από βελανιδιές και σκιερά πλατύφυλλα πλατάνια, με το φυσικό χάρισμα των ιαματικών πηγών. Τα θειούχα-αλκαλικά νερά είναι από τα καλύτερα της χώρας, σύμφωνα με τις αναλύσεις. Οι ορειβάτες του ΕΟΣΚ που έχουν δοκιμάσει μετά από την πεζοπορία να κάνουν μπάνιο στην ωραία πισίνα των εγκαταστάσεων και χαμάμ ή σάουνα, έχουν μείνει κατενθουσιασμένοι. Πολλοί είναι αυτοί που γνωρίζουν την περιοχή από παλιότερα σαν τόπο λουτροθεραπείας με ξεπερασμένες, παλιακές εγκαταστάσεις. Με την ανανέωση που πραγματοποιήθηκε πριν λίγα χρόνια η εικόνα αυτή έχει αλλάξει. Οι επισκέπτες καλύπτουν πια όλο το φάσμα των ηλικιών και σκοπός δεν είναι μόνο η θεραπευτική λουτροθεραπεία. Οι εγκαταστάσεις των ιαματικών λουτρών, περιλαμβάνουν ένα σύγχρονο spa, το οποίο μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες χαλάρωση, αναζωογόνηση και ευεξία με την πισίνα του, το γυμναστήριο, το χαμάμ, τη σάουνα και το μασάζ. Παράλληλα λειτουργεί και το υδροθεραπευτήριο με ατομικούς λουτήρες με υδρομασάζ. 
   Το ορειβατικό ενδιαφέρον για την ευρύτερη περιοχή είναι δεδομένο. Το δάσος Ζαχαράκη και η Βουλγάρα είναι μέρη που δέχονται επισκέψεις ορειβατικών συλλόγων αλλά και μεμονωμένων πεζοπόρων. Οι ποδηλάτες έχουν να επιλέξουν ευχάριστες διαδρομές στον ορεινό όγκο. Οι δυνατότητες της περιοχής όμως είναι πολύ μεγαλύτερες και οι καλά κρυμμένες ομορφιές του τόπου περιμένουν τον επισκέπτη να τις ανακαλύψει. Μετά από εξερευνητικές επισκέψεις των μελών του ΕΟΣΚ και σε συνεργασία με κατοίκους της περιοχής έχουν καταγραφεί μια σειρά από μονοπάτια. Σε κάποια από αυτά έχει γίνει ο βασικός καθαρισμός και σήμανση. Αναφέρουμε παρακάτω τις βασικές πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές της περιοχής.


ΟΡΕΙΝΟΣ ΟΓΚΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΣ

Το όνομα φαίνεται να το πήρε από την συντριβή των υπολειμμάτων της στρατιάς των Βουλγάρων του Σαμουήλ, που υποχώρησαν από το Σπερχειό μετά την εκεί ήττα τους από τους Βυζαντινούς υπό τον Νικηφόρο Ουρανό. Βόρεια της Βουλγάρας βρίσκεται η τοποθεσία Βουλγαρομνήματα (1585μ.), εκεί που θάφτηκαν, και έτσι έμειναν οι ονομασίες σε ανάμνηση της μεγάλης μάχης.

διαδρομή Ζ1

μήκος     : 14,5 km
διάρκεια : 8 h

Ζαχαράκη (ή θέση Ταρζάν, πάνω στην οδό Ρεντίνα - Φουρνά) - Λιπούχι - κορυφή Βουλγάρα (1653 μ.) - κορυφή Άνεμος - Βουλγαρομνήματα - θέση Πευκόφυτο - Πρφ. Ηλίας - χωριό Βαθύλακκος

> τετράγωνα σήματα κίτρινου χρώματος με κόκκινο κύκλο στο κέντρο και επιγραφή Ζ1

   Σύνηθες σημείο αφετηρίας για τους ορειβάτες είναι το διάσελο Ζαχαράκη (υψόμετρο 1300 μέτρα). Την πέτρινη βρύση πρώτα έχτισε ο Κώστας Ζαχαράκης από την κοντινή Ρεντίνα. Γεννημένος το 1788 έγινε αργότερα μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Τον σκότωσαν οι Τούρκοι στα Τρίκαλα το 1822. Η ευρύτερη περιοχή με το πυκνό, πανέμορφο δάσος ελάτης πήρε το όνομά του. Εδώ βρίσκεται και το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων όπου γίνεται πανηγύρι με οργανοπαίκτες κάθε 1η ΙουλίουΤριγύρω ένας παράδεισος αναψυχής, φυσικής ομορφιάς και κάλλους, που το καλοκαίρι ο κόσμος το επισκέπτεται για λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς. Το σημείο αυτό πολλοί το ονομάζουν και «Ταρζάν». Ο ξακουστός Ταρζάν ήταν ο Φουρνιώτης Γιώργος Μπούργος, που δεν ζει πια, ένας ολιγαρκής μοναχικός άνθρωπος του βουνού που έμενε σ' ένα σπιτάκι του δάσους. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για περιστατικά μεταξύ των οποίων και αυτή ενός βετεράνου έλληνα ραλίστα (στην περιοχή περνούσε το ράλλυ Ακρόπολης). Όταν στα 1978 πέρασε από κει ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μάρκου Άλεν και τον ρώτησαν τι θα ήθελε να πάρει εκείνος ζήτησε στα αγγλικά ένα ουίσκι. Ο Ταρζάν κοίταξε απορημένα τον επιβλητικό, ψηλό Φινλανδό και του αποκρίθηκε σε άπταιστα ελληνικά, συλλαβιστά, όμως, για να καταλάβει: «Τι ουίσκι, ορέ ζαγάρ'; Εδώ δεν έχουμε λαδάκι για το καντήλι, ουίσκι μου ζητάς;». Ήταν ακόμη η εποχή που οι άνθρωποι δεν κατείχαν ούτε τα απαραίτητα.




    Αφήνοντας την όμορφη αυτή τοποθεσία ξεκινάμε για την  ψηλότερη κορυφή της Βουλγάρας που έχει υψόμετρο 1654 μέτρα. Πίσω από την παιδική χαρά ξεκινά η σήμανση της διαδρομής. Γενικά ακολουθούμε την δασωμένη κορυφογραμμή με πορεία από τα ανατολικά προς τα δυτικά που σε πολλά σημεία προσφέρει όμορφη θέα στις απότομες βορειοανατολικές πλαγιές. Ανηφορίζουμε ομαλά σε πυκνό δάσος και περνάμε δασικό δρόμο σε στενό διάσελο. Ξαναμπαίνουμε σε δάσος που διακόπτεται από ξέφωτα. Περνάμε από την θέση Λιπούχι (1420 μ.) με τα μεγάλα ωραία λιβάδια.  Μπαίνουμε για λίγο σε χωματόδρομο που αφήνουμε για να μπούμε στο δάσος στα δεξιά. Πριν την διάνοιξη του μονοπατιού από τον ΕΟΣΚ η πορεία δυσκόλευε λόγω της πυκνής βλάστησης. Στην πορεία μπορούμε να βρούμε πηγή στα δεξιά, λίγο κάτω από την ράχη. Πριν την κορυφή η κλίση αυξάνει αλλά η ανταμοιβή είναι μεγάλη. Απεριόριστη θέα στα βουνά της Ευρυτανίας, της Στερεάς και της Θεσσαλίας. Στο υψομετρικό  βγαίνουν και οι απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες.
   Από εδώ στρεφόμαστε βόρεια και ακολουθούμε την κορυφογραμμή. Μπαίνουμε ξανά σε πυκνό δάσος και παρακολουθούμε προσεκτικά την πορεία. Τα σήματα είναι μεγάλη βοήθεια, ειδικά για τους πιο νέους ορειβάτες, αφού δεν υπάρχει καλογραμμένο μονοπάτι. Ανεβαίνουμε ξανά αλπικά λιβάδια μέχρι την κορυφή Άνεμος. Από εδώ έχουμε την επιλογή να συντομεύσουμε λίγο την κατάβαση στο χωριό Βαθύλακκος αν ακολουθήσουμε την διαδρομή Ζ2 που θα περιγράψουμε παρακάτω, περνώντας από την θέση ‘’Αλαταριές’’ και τους Αγίους Αποστόλους . Συνεχίζοντας την πορεία προς τα βόρεια κατεβαίνουμε σε διάσελο από όπου, αν παρεκκλίνουμε δεξιά στην δασωμένη πλαγιά, μπορούμε να βρούμε την Κουδουνόβρυση, μια μικρή πηγή με καθαρό δροσερό νερό. Η συνέχιση της κορυφογραμμής από το διάσελο μετά από σύντομη ανάβαση θα μας φέρει ξανά σε ομαλή κορυφή με πολλά λιβάδια και αραιό δάσος. Δυτικά είναι η θέση Βουλγαρομνήματα από όπου μπορεί να γίνει κατάβαση για το χωριό Μολόχα, ενώ ανατολικά ξεχωρίζει η κορυφή Κόρακας. Θα ονομάστηκε έτσι λόγω του απότομου σκιερού γκρεμού που σχηματίζει από την μια πλευρά. Για τον Βαθύλακκο συνεχίζουμε την ομαλή ράχη στα βόρεια και σιγά - σιγά στρεφόμαστε ανατολικά. Συναντάμε κάποια παλιά μαντριά και χαμηλότερα άλλα που χρησιμοποιούνται τα καλοκαίρια. Κατεβαίνουμε δασωμένη πλαγιά μέχρι που συναντάμε δασικό δρόμο. Μετά από λίγο τον αφήνουμε βγαίνοντας στα δεξιά για να κάνουμε μερικά σκαμπανεβάσματα. Περνάμε την τοποθεσία Καζάρμα, όπου υπήρχε τούρκικο συνοριακό φυλάκιο. Από αυτό σώζεται μόνο ένας σωρός πέτρες, δύσκολα να τον εντοπίσει κανείς μέσα στο δάσος. Για να λειτουργούσε τέτοιο σημείο ελέγχου και παρατηρητήριο πιθανόν αυτή η ράχη να μην είχε τόσο ψηλή βλάστηση, αλλά με την πάροδο του χρόνου και την εγκατάλειψη να άλλαξε όψη. Από εδώ συνεχίζουμε μέχρι την θέση Πευκόφυτο όπου αριστερά από το μονοπάτι υπάρχει υψομετρικό κολωνάκι (1310μ.). Σύντομα συναντάμε δασικό δρόμο τον οποίο προσπερνάμε συνεχίζοντας στην ράχη μέχρι την εκκλησία του Προφήτη Ηλία που έχουμε εδώ και λίγη ώρα οδηγό. Από εδώ στρεφόμαστε δεξιά στο μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στο χωριό. Μένει να χαρούμε το καλό τσίπουρο και κρασί με τους νόστιμους μεζέδες παρέα με τους φιλόξενους χωριανούς.

διαδρομή Ζ2

μήκος     : 5,5 km
διάρκεια : 2 h 30 min

κορυφή Άνεμος (διακλάδωση με διαδρομή "Ζ1") -

Αγ. Απόστολοι - Βαθύλακκος


> τετράγωνα σήματα κίτρινου χρώματος με κόκκινο κύκλο στο κέντρο και επιγραφή Ζ2



  Από την κορυφή Άνεμος αναφέρθηκε μια συντομότερη κατάβαση για το χωριό. Αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αν κάναμε κακό υπολογισμό του χρόνου πορείας και βιαζόμαστε να επιστρέψουμε. Από την κορυφή αυτή λοιπόν πιάνουμε στα ανατολικά την ράχη που κατεβαίνει προς Βαθύλακκο. Μπαίνουμε στο δάσος αφού διασχίσουμε ένα τμήμα με πυκνούς μικρούς κέδρους. Η ράχη σε μερικά σημεία στενεύει και το μονοπάτι γίνεται λίγο δύσβατο. Περνάμε λιβάδι στη θέση Αλαταριές και διακρίνουμε λευκές πλακερές πέτρες όπου ίσως οι βοσκοί να έβαζαν το αλάτι που τα καλοκαίρια πρόσφεραν στα ζωντανά τους. Σύντομα βρίσκουμε το διάσελο όπου φτάνει χωματόδρομος και έχει ένα κτίσμα με ένα δωμάτιο με κρεβάτια και τζάκι, πάντα ανοιχτό, που μπορεί να χρησιμεύσει για καταφύγιο. Δίπλα βρίσκεται ο ναός των Αγίων Αποστόλων. Για να κατευθυνθούμε στο χωριό βρίσκουμε το μονοπάτι αριστερά, πίσω από την βρύση και κατεβαίνει στο δάσος. Διασχίζει τον δασικό και κατεβαίνουμε ανάμεσα σε πλατάνια και χωράφια μέχρι το ρέμα Διαμαντίντας που θα διασχίσουμε κάθετα. Απέναντι βρίσκουμε τον δρόμο που θα ακολουθήσουμε μέχρι το χωριό.

ΣΜΟΚΟΒΟ - ΚΑΣΤΡΟ ΜΕΝΕΛΑΪΔΟΣ

διαδρομή Ζ13

μήκος     : 6 km
διάρκεια : 3 h
Λουτροπηγή - Κάστρο Μενελαΐδος (976μ.) - Λουτρά Σμοκόβου

> χωρίς σήμανση

   Το χωριό Λουτροπηγή δεσπόζει πάνω από την τεχνητή λίμνη Σμοκόβου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Καρδίτσας σε υψόμετρο 743 μ. Από δω ο δρόμος μας οδηγεί στη Ρεντίνα και μετά στα Φουρνά Ευρυτανίας. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Σμόκοβο. Πρόκειται για ένα χωριό με μεγάλη φυσική ομορφιά, μακρόχρονη ιστορία και πλούσια παράδοση. Γύρω από το χωριό καταπράσινες χαράδρες και απέραντες εκτάσεις από βελανιδιές, πουρνάρια, πλατάνια και κέδρα δημιουργούν ένα υπέροχο σκηνικό.
   Πάνω από το δρόμο που διασχίζει το χωριό βρίσκεται η λιθόκτιστη με πελεκημένη πέτρα "Βρύση της Καμάρας" που χρονολογείται στα 1820. Από εδώ ξεκινά η διαδρομή μας. Ανεβαίνουμε το καλντεριμάκι και ακολουθούμε την σήμανση. Περνάμε μέσα από την αυλή του ναού του Αγ. Αθανασίου και βγαίνουμε από το πάνω μέρος. Μετά τα τελευταία σπίτια του χωριού το μονοπάτι μας οδηγεί στην εκκλησία της Αγ. Παρασκευής που βρίσκεται χτισμένη πάνω σε αρχαία ερείπια. Ακολουθούμε με βορειοδυτική κατεύθυνση τον χωματόδρομο και το δεξιό ανηφορικό του παρακλάδι. Μετά από 300 μέτρα αφήνουμε τον δρόμο και στρεφόμαστε δυτικά σε μονοπάτι που περνά αρχικά δίπλα από χωράφι για να μπει στο δάσος βελανιδιάς. Πιο πάνω σε διακλάδωση μονοπατιών στρεφόμαστε δεξιά, βόρεια, και μετά από λίγες δεκάδες μέτρα συναντάμε το πρώτο αρχαίο τείχος. Το μονοπάτι το περνά κάθετα για να μπει σε μικρά λιβάδια κάτω από τον εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία που είναι χτισμένος στο ψηλότερο σημείο με την υπέροχη θέα στη θέση Κάστρο. Μπροστά μας απλώνεται η λίμνη Σμοκόβου και όλος ο Θεσσαλικός κάμπος. Στο βάθος, δίπλα από τη λίμνη υψώνεται ο Κατάχλωρος και αν ο καιρός το επιτρέπει διακρίνουμε τον χιονισμένο Όλυμπο. Στα δυτικά βλέπουμε την Βουλγάρα και την οροσειρά των Αγράφων. Χαμηλά τα λουτρά Σμοκόβου. Γύρω από το εξωκλήσι υπάρχει μεγάλος αρχαίος τειχισμένος οικισμός ο οποίος καλύπτεται από την οργιώδη βλάστηση, κυρίως πουρναριάς. Πιθανολογείται ότι ο οικισμός αυτός ήκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, ενώ εικάζεται πως εδώ βρισκόταν η πρωτεύουσα των Δολόπων, η Μενελαΐδα. Στην δυτική μεριά, στην άκρη της απότομης πλαγιάς συνεχίζει η διαδρομή μας. Ακολουθούμε την άκρη και κατευθυνόμαστε νότια. Στα αριστερά μας το πυκνό δάσος και θάμνοι με ξέφωτα ενδιάμεσα, στα πόδια μας δεξιά η κάθετη πλαγιά, δασωμένη κι αυτή. Η θέα είναι καταπληκτική. Περνάμε ξανά από το πάνω μέρος του αρχαίου τείχους και κατηφορίζουμε μέχρι το ξέφωτο πλάτωμα όπου τερματίζει χωματόδρομος που έρχεται από το χωριό. Ακολουθούμε τον δρόμο που κατηφορίζει. Σε λίγα μέτρα στην στροφή δεξιά έρχεται από κάτω μονοπάτι με κωδικό Ζ14 που είναι εναλλακτικό παρακλάδι του δικού μας. Στα 100 περίπου μέτρα και λίγο μετά από κλειστή αριστερή στροφή αφήνουμε τον δρόμο για να μπούμε δεξιά σε κατηφορικό μονοπάτι με βορειοδυτική κατεύθυνση, ανάμεσα σε μεγάλα πουρνάρια. Σε λίγο μπαίνουμε σε δάσος όπου κυριαρχούν οι βελανιδιές, κάποιες από τις οποίες είναι αιωνόβιες και φύονται ανάμεσα σε βράχια με πράσινους λειχήνες. Χάνουμε υψόμετρο, στην αρχή απότομα, μετά πιο ομαλά σε πυκνό δάσος. Μετά από 300 μέτρα περίπου το μονοπάτι στρέφεται βόρεια και κινούμαστε σχεδόν οριζόντια. Σε περίπου 300 ακόμη μέτρα, αφήνουμε το καλογραμμένο μονοπάτι και στρεφόμαστε δυτικά σε κατηφορικό μονοπάτι που μετά από λίγο προσπερνά προς τα αριστερά, περίφραξη με δενδροφυτεμένο χωράφι. Στον δεύτερο φράχτη που συναντάμε περπατάμε παράλληλα με αυτόν από τα αριστερά του. Μετά τους φράχτες συνεχίζουμε κατηφορικά στο δάσος και σε λίγο συναντάμε χαρακτηριστικό μεγάλο λιβάδι. Στο κάτω αριστερό μέρος του βρίσκουμε το μονοπάτι που αλλάζει κατεύθυνση προς τα νότια. Κάτω δεξιά μας βλέπουμε δρόμο και άλλα χωράφια, μερικά καλλιεργημένα, άλλα όχι, πιο χαμηλά τα λουτρά Σμοκόβου. Στα 200 μέτρα συναντάμε δρόμο που ακολουθούμε δεξιά για 30 μέτρα για να κατέβουμε αριστερά στο λιβάδι όπου βρίσκουμε τσιμεντένια δεξαμενή. Την προσπερνάμε από τα δεξιά και μπαίνουμε στο δάσος πουρναριάς μεταξύ της δεξαμενής και της περίφραξης που διακρίνουμε δεξιότερα. Τώρα η διαδρομή ελίσσεται σταθερά κατηφορικά μέσα σε μικτό δάος αρχικά με Νοτιοδυτική κατεύθυνση. Περνάμε παλιά εγκαταλειμμένα κτήματα με καστανιές, ξέφωτα και μικρά ρεματάκια με τεράστια πλατάνια και γενικά σε δάσος που αλλάζει όψεις. Μετά από 700 μέτρα πορεία φτάνουμε σε σημείο όπου συναντιούνται δυο - τρία μικρά ρεματάκι και στην κοίτη που την σκιάζουν πλατάνια πηγάζει νερό. Από εδώ το ρέμα βαθαίνει και εμείς ακολουθούμε από την αρχή την αριστερή του όχθη. Κατεβαίνουμε ομαλά σε όμορφο δάσος όπου κυριαρχεί η βελανιδιά. Στα 400 μέτρα μπαίνουμε στο κάτω μέρος λιβαδιού που χωρίζει από δεύτερο μεγαλύτερο λιβάδι με δέντρα. Στρεφόμαστε δεξιά και αφήνουμε στα δεξιά μας το δεύτερο λιβάδι για να στραφούμε αριστερά στο δάσος. Περνάμε μικρό ρεματάκι και ακολουθούμε το καλογραμμένο μονοπάτι και την σήμανση με ΒΔ κατεύθυνση. Στα 400 μέτρα συναντάμε διακλάδωση με το μονοπάτι Β14 που κατεβαίνει από τα αριστερά μας. Κατηφορίζουμε ομαλά πάντα μέσα στο δάσος και στα 400 μέτρα στρεφόμαστε αριστερά, ΝΔ. Στα 150 μέτρα βρίσκουμε βρύση που δείχνει να έχει στερέψει με ένα κατεστραμμένο παγκάκι σε ένα μικρό πλατωματάκι μέσα στο δάσος. Στρίβουμε δεξιά σε φαρδύ μονοπάτι δίπλα από ξερολιθιά και στα 50 μέτρα βλέπουμε τον δρόμο στον οποίο κατεβαίνουμε από τα δεξιά μας. Είμαστε απέναντι από τις εγκαταστάσεις των λουτρών.


Λίγα λόγια για την ιστορία των λουτρών που λέγονταν και Λουτρά του Αλη Πασά

Οι φυσικές ιαματικές πηγές Σμοκόβου βρίσκονται 35 χλμ. ΝΔ της Καρδίτσας, στον ορεινό όγκο των νοτίων Αγράφων και σε υψόμετρο 400μ.. Αν και οι θεραπευτικές ιδιότητες των πηγών που αναβλύζουν κοντά στην περιοχή ήταν γνωστές ήδη από την αρχαιότητα, η ανάδειξη και η συστηματική εκμετάλλευσή τους ξεκίνησε το 1662 από δυο εύπορους Σμοκοβίτες εμπόρους που διατηρούσαν σημαντικές εμπορικές δραστηριότητες στις παραδουνάβιες περιοχές. Ο Φράγγος και Μόσχος Στραβοένογλου έστησαν εδώ τους πρώτους μόνιμους λουτήρες.

Με την πάροδο του χρόνου τα Λουτρά έγιναν γνωστά σε όλη την Ελλάδα για τις ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων και αλκαλικών νερών τους. Από τους πιο διάσημους επισκέπτες της εποχής ήταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων και ο Μαχμούτ Πασάς. Μάλιστα δύο από τις ιαματικές πηγές φέρουν τα όνομά τους. Το 1882 τη διαχείρισή τους αναλαμβάνει το ελληνικό κράτος. Η διάνοιξη του δρόμου Καρδίτσας - Σμοκόβου γίνεται στις αρχές του 20ού αιώνα οπότε αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα ξενοδοχεία, ενώ το 1923 κτίστηκε το πρωτοποριακό για την εποχή υδροθεραπευτήριο. Το 1943 οι εγκαταστάσεις των Λουτρών φιλοξένησαν τη Σχολή Αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Αυτό θορύβησε αρκετά του Γερμανούς που σχεδίασαν ολόκληρη επιχείρηση με επιλεγμένους άνδρες των Ες- Ες και ανατίναξαν κάθε υποδομή.


διαδρομή Ζ14

μήκος     : 2,8 km
διάρκεια : 1 h  15min
κλάδος εναλλακτικός της Ζ13 μέσω Γαλάζιας Σάρας

> χωρίς σήμανση


Στο σημείο της περιγραφής της διαδρομής Ζ13 όπου διακλαδίζεται με την Ζ14 συνεχίζουμε την ράχη κατηφορικά και μας οδηγεί σε χωματόδρομο τον οποίο ακολουθούμε αριστερά. Φτάνοντας σε διασελάκι όπου διακλαδίζεται ο δρόμος, τον αφήνουμε και μπαίνουμε δεξιά σε κατηφορικό μονοπάτι ακολουθώντας την σήμανση. Από το διασελάκι αν κοιτάξουμε ανατολικά προς τα κάτω θα διακρίνουμε σάρα η οποία ανάλογα τον καιρό μπορεί να πάρει μια γαλάζια απόχρωση. Λίγο χαμηλότερα ακολουθούμε κάτι σαν παλιό στενό δρόμο, περπατάμε ανάμεσα σε χαμηλή βλάστηση πάνω στην ράχη δεξιά από τον στενό αυτό εγκαταλειμμένο δρόμο. φτάνοντας σε ένα μικρό πλάτωμα το μονοπάτι κατεβαίνει απότην αριστερή πλαγιά για να φτάσει και να διακλαδωθεί με την Ζ13.
Αυτή η διαδρομή μπορεί να χρησιμεύσει αν κάποιος έχει αφετηρία και κατάληξη τα λουτρά, ώστε να μην επιστρέψει από τα ίδια.



ΤΑΜΑΣΙΟ ΟΡΟΣ

Η Βορειονατολική πλευρά καλύπτεται από δρυς. Στην πυκνή βλάστηση που υπάρχει στη θέση "Λυκόρεμα" έβρισκαν παλαιότερα καταφύγιο λύκοι και άλλα είδη πανίδας. Το βουνό κηρύχθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας προστατευμένη θέση ειδών άγριας πανίδας. Πρόσφατα η απαγόρευση έπαψε να ισχύει και η περιοχή παραδόθηκε στους κυνηγούς...

διαδρομή Ζ12

μήκος     : 3,5 km
διάρκεια : 2 h  30 min

Ανάβρα - Πρφ. Ηλίας - κορυφή Κατάχλωρο (984μ.)

> υποτυπώδης σήμανση χαμηλά


Πάνω από το  χωριό της Ανάβρας στον περιφερειακό δρόμο βρίσκεται ένα "δασικό κιόσκι". Περνάμε προσεκτικά στην απέναντι πλευρά του δρόμου και ανηφορίζουμε στα λιβάδια απο τα δεξιά ενός μικρού ρέματος, όπως ανεβαίνει χωματόδρομος. Σε σημείο που υποδεικνύεται από την σήμανση περνάμε το ρεματάκι απέναντι και ανηφορίζουμε ανάμεσα σε πουρναριές κυρίως. το μονοπάτι κάνει μερικές στροφές σε έδαφος που μερικά σημεία του είναι πετρώδες. Φτάνουμε στην ράχη όπου βρίσκεται το εξωκλήσι του Πρφ. Ηλία. Το σημείο προσφέρει καλό αγνάντι του κάμπο και στα χωριά του μέχρι μακριά στον ορίζοντα.

  Από δω συνεχίζουμε την ανηφορική πορεία και πιάνουμε την ράχη που φαίνεται ανατολικά και ανεβαίνει από τα αριστερά προς τα δεξιά. Μετά από αριστερή στροφή περνάμε ανάμεσα από λίγα βράχια και μπαίνουμε δε δάσος βελανιδιάς. Συναντάμε έναν νερόλακκο που οι ντόπιοι ονομάζουν Γκιόλι και κρατά νερό την μεγαλύτερη διάρκεια του έτους. Το σημείο αυτό, ιδιαίτερα το φθινόπωρο, είναι ένα μαγικό-παραμυθένιο τοπίο. Σε λίγα μέτρα βγαίνουμε από το δάσος και πιάνουμε την γυμνή ράχη. Μας αποκαλύπτεται η εξαιρετική θέα της τεχνητής λίμνης Σμοκόβου και τα απέναντι βουνά. Μπορούμε να ξαποστάσουμε εδώ για να πάρουμε δυνάμεις για το τελευταίο κομμάτι της ανάβασης. Στρεφόμαστε δεξιά και ανεβαίνουμε σε αραιό δάσος για 600 μέτρα για να πιάσουμε το διάσελο από όπου αριστερά, νότια, στα 200 μέτρα είναι το κολωνάκι της κορυφής με εξίσου όμορφη θέα.
  Από το προηγούμενο διάσελο η διαδρομή μπορεί να συνεχιστεί μέχρι το χωριό Κέδρος. Θα περπατήσουμε πάνω στην κορυφογραμμή για περίπου 6 χλμ. χωρίς κίνδυνο να χαθούμε αλλά με μεγάλη δυσκολία λόγω της πολύ πυκνής βλάστησης. Το μονοπάτι αυτό δεν έχει καθαριστεί αλλά βρίσκεται στα προσεχή σχέδια του συλλόγου.



Ζ17

 Λεοντάρι - Δενδράκος

  Μικρή κυκλική διαδρομή πάνω από το χωριό Λεοντάρι μέχρι τον λόφο Δεντράκου πού μένει να χαραχτεί.





στοιχεία του κειμένου αντλήθηκαν από:


  • http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23519&subid=2&pubid=63594361
  • http://leontari.blogspot.gr/


δείτε επίσης:


  • http://www.lamiareport.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=64390:zaxarakisermitzeli-sta-omorfa-dash-tou-fourna-den-uparxei-krish-mono-omorfia&catid=42:events&Itemid=42